ساخت سوله سبک – اجزای CFS
اجرا, سازه‌های اسکلت فلزی
به کار بردن اسکلت فلزی سبک که به صورت خلاصه با نام CSF یاLSF مطرح است برای ساختمان‌های مسکونی و صنعتی تا ۵ طبقه جهت کاربری‌های مسکونی، تجاری، آموزشی مجاز است. این نوع اسکلت در ساخت سوله سبک نیز کاربرد دارد. LSF یکی از تکنولوژی‌های جدید در حوزه مهندسی ساخت در کشور ما است و دارای مشخصاتی مانندوزن کم، سرعت ساخت و نصب بالا، افزایش ایمنی در مقابل بارهای جانبی، افزایش عایث حرارتی و گرمایی است.
سوله پیش ساخته با اسکلت فلزی سبک LSF دارای روند اجرایی آسانی بوده و بیشتر با تنظیم و بستن پیچ‌های و دیگر روش‌های تولید صنعتی انجام می‌شود. این ساختمان‌ها از سه بخش اصلی شامل ورق‌های فولادی برای سازه، سیمان و برد پلاستر به عنوان پوشش برای سطوح داخلی و خارجی و عایق حرارتی و صوتی است. روش LSF ساخت سوله از سال ۱۹۵۰ در کانادا مورد استفاده قرار می‌گیرد و جایگاه ویژه‌ای در صنعت ساختمان کشورهای توسعه یافته به دلیل مزایایی مانند کیفیت ساخت بالا و عملکرد لرزه‌ای مناسب دارد. علاوه بر این در کشورهای توسعه یافته، این روش در بسیاری از کشورهای دیگر نیز ترویج یافته است.
اصطلاحات عمومی و اجزا ساخت سوله سبک
توضیحات زیر برای هر کدام از اجزای سوله در ساخت استفاده می‌شود.
ستون ساخت سوله سبک
مقاطع C، که با توجه به الزامات مهندسی ساختمان دارای ابعاد مختلفی هستند. ممکن است که مقاطع C تکی یا به صورت دوبل پشت به پشت باشند. اعضای قائم مورد استفاده برای ستون‌های تکیه‌گاه رفترها و تیرهای استارت هستند که در هر دهانه با الزامات فواصل به کار گرفته می‌شوند. ستون‌ها همچنین به ستونکها یا بادگیرهای انتهای دیوار یا ستون‌های میانی بسته به موقعیت سازه اطلاق می‌شوند.
رفتر یا تیر سوله
مقاطع C، که با توجه به الزامات مهندسی ساختمان دارای ابعاد مختلفی هستند. ممکن است که مقاطع C تکی یا به صورت دوبل پشت به پشت با توجه به نقشه مهندسی باشند. آنها به وسیله براکت‌های تاج سوله به هم متصل می‌شوند.
شکل ۱ – مقاطع C سوله
قاب پورتال سوله
یک قاب پورتال شامل ستون‌ها و رفترها یا تیرهای متصل به هم به وسیله براکت‌ها و مهارها است. در واقع تمامی ساختمان‌ها دارای مهار پاشنه یا تاج نیستند.
شکل ۲ – قاب سوله
براکت‌های زانویی در ساخت سوله سبک
این براکت‌ها برای اتصال ستون‌ها به رفترها یا تیرهای شیب‌دار استفاده می‌شوند. براکت‌های زانویی باید همیشه به طرف جان مقطع C متصل شوند. بسیار مهم است که از روش نصب مناسبی استفاده گردد. توجه: تمامی براکت‌های زانویی به صورت زیر نصب نمی‌شوند، اما می‌تواند به صورت صفحات صاف بسته به ابعاد مقطع و شیب بام باشد. اتصالات پشت به پشت پرتال نیازمند ۴ براکت زانویی به ازای هر قاب پرتال هستند.
شکل ۳ – براکت کناری اتصال تیر به ستون سوله
براکت‌های تاج سوله
شکل ۴ – اتصال تاج سوله
پرلین سقف سوله
پرلین سقف یا مقطع Z یا کلاهکی بسته به اندازه و نوع سازه هستند. آنها پیچ و یا پیچ به سمت بالای بال از رفتر برای تکیه‌گاه از روکش فلزی سقف است. پرلین‌های سقف به طور افقی به طول ساختمان، به موازات گاتر، اجرا می شود. آنها باید برروی تیرها نصب شوند.
شکل ۵ – پرلین سوله
تیرهای میانی دیوار کناری
تیرهای میانی دیوار کناری یا مقطع Z یا کلاهکی بسته به اندازه و نوع سازه هستند. آنها پیچ و یا پیچ به سمت بالای بال ستون برای تکیه‌گاه جانبی دیوارهای پوششی هستند. دیوارهای جانبی دیوار به صورت افقی به طول ساختمان، به موازات زهکشی هستند. آنها باید بر روی ستون ها قرار گیرند.
شکل ۶ – براکت اتصال سوله
